از یک کراکر آمونیاکی برای تولید گاز ترک استفاده می شود که از هیدروژن مورچه نیتروژن با نسبت مولی 3:1 تشکیل شده است.جاذب گاز تشکیل دهنده را از باقی مانده آمونیاک و رطوبت پاک می کند.سپس یک واحد PSA برای جداسازی هیدروژن از نیتروژن به صورت اختیاری اعمال می شود.
NH3 از بطری ها یا از مخزن آمونیاک می آید.گاز آمونیاک از قبل در یک مبدل حرارتی و بخارساز گرم می شود و سپس در واحد کوره اصلی ترک می خورد.کوره به صورت الکتریکی گرم می شود.
تفکیک گاز آمونیاک NH3 در دمای 800 درجه سانتیگراد در حضور یک کاتالیزور مبتنی بر نیکل در یک کوره با حرارت الکتریکی انجام می شود.
2 NH3 → N2+ 3 H2
مبدل حرارتی به عنوان یک اکونومایزر استفاده می شود: در حالی که گاز ترک خوردگی داغ خنک می شود، گاز آمونیاک از قبل گرم می شود.
به عنوان یک گزینه و به منظور کاهش بیشتر نقطه شبنم گاز تشکیلدهنده، یک دستگاه تصفیه گاز شکلدهنده ویژه موجود است.با استفاده از فناوری غربال مولکولی، نقطه شبنم گاز تولید شده را می توان به -70 درجه سانتی گراد کاهش داد.دو واحد جاذب به صورت موازی کار می کنند.یکی جذب رطوبت و آمونیاک ترک نشده از گاز تشکیل دهنده است در حالی که دیگری برای بازسازی گرم می شود.جریان گاز به طور منظم و خودکار تغییر می کند.
واحد PSA برای حذف نیتروژن و بنابراین تصفیه هیدروژن در صورت نیاز استفاده می شود.این بر اساس یک فرآیند فیزیکی است که از خواص جذب متفاوت گازهای مختلف برای جداسازی هیدروژن از نیتروژن استفاده می کند.معمولاً چندین تخت برای تحقق ادامه عملیات مستقر می شود.
ظرفیت گاز ترک خوردگی: 10 تا 250 نیوتن متر مکعب در ساعت
ظرفیت هیدروژن: 5 تا 150 نیوتن متر مکعب در ساعت